Introductie: Mijn avontuur tussen golven en deadlines

8 juli 2025

In deze blogreeks neem ik je mee aan boord van mijn catamaran waarop ik leef en werk. Ik ben communicatieadviseur en deel inzichten uit mijn werk, maar ook persoonlijke lessen over focus, vrijheid en werken op een plek waar een koffieautomaat niet vanzelfsprekend werkt.


Je leest over wat wél werkt (en wat niet) in bijvoorbeeld interne communicatie, de rol van AI in de non-profitsector, en waarom we soms te snel ‘zenden’. Maar ook over stormen, wifi, regenwater opvangen en die onverwachte ontmoeting op een ankerplek in de zon. Misschien inspireert mijn verhaal jou om los te komen van vaste patronen of je eigen avontuur te starten. Want na twee jaar onderweg weet ik zeker:


'Als je iets echt wil, vind je een manier.

Als je iets niet echt wil, vind je een excuus.’


Het is 6 uur 's ochtends als de zon opkomt. Het water glinstert rondom onze catamaran. Terwijl ik uit het raam kijk, zie ik vissen die vrolijk wat zeealgen van onze boot wegknabbelen. Ik start mijn werkdag. Niet met de voor velen bekende kantoorgeluiden, maar met het zachte schommelen van de boot en het geluid van vogels op de achtergrond.


Twee jaar leven op zee

Twee jaar geleden besloten we het anders te doen. Niet wachten tot ‘later’ of tot de kinderen groot zijn. We kozen voor vrijheid, avontuur en werken buiten de gebaande paden. Dus verruilden we het landleven voor een drijvend bestaan. Mijn werk verhuisde mee. De eerste weken voelde alles nieuw: van het plannen van digitale overleggen tot water bijmaken als de tanks leeg raakten. En juist die combinatie van structuur én improvisatie bleek een goede leerschool. Ik leerde nog meer schakelen, plannen én loslaten.


Na twee jaar vol nieuwe routines, (achteraf) grappige en sterke verhalen 😉, onverwachte wendingen en hele gewone werkdagen op een ongewone plek, merk ik dat de verhalen zich opstapelen. Mijn leven en werk zijn onlosmakelijk met elkaar verweven geraakt, en ik realiseer me hoeveel ik heb geleerd — en blijf leren — over vrijheid, focus en het aanpassen aan wat de dag brengt.

Twee jaar werken op een drijvend kantoor

Als communicatieadviseur werk ik volledig remote. Van collega's uit verschillende organisaties  krijg ik vaak dezelfde vraag:

“Oh, maar hoe doe je dat dan op een boot?”

Mijn antwoord is simpel: door goed te luisteren, slim te organiseren en helder te communiceren.
Of ik nou in een kantoor werk of op een boot, mensen willen gehoord worden, duidelijkheid krijgen en betrokken zijn.

Juist door mijn omgeving werk ik scherp en oplossingsgericht. Geen afleiding, wel reflectie. En ja, af en toe een schildpad die z’n koppie boven het water uitsteekt. Toeval of begroeting, daar ben ik nog niet uit!


Welkom aan boord.


In mijn volgende blog neem ik je mee naar mijn werkplek: vier vierkante meter en een zee vol inzichten.


Een vrouw zit op een boot en gebruikt een laptop terwijl ze belt via een mobiele telefoon.
Een vlag op een stok met uitzicht op de oceaan met een boot in de verte
Een zeilboot in de oceaan met bergen op de achtergrond

Blogs

24 augustus 2025
Rond het middaguur klap ik mijn laptop dicht. Mijn werkdag zit erop, tijd voor de tweede helft van de dag. Net voor ik afsluit, komt er nog een mailtje binnen: “Kun je een infographic maken voor…”. Ik schuif hem terzijde; die komt later wel. Eerst naar buiten. Een kijkje in ons boodschappenavontuur Doel voor vanmiddag: afval wegbrengen en boodschappen doen. Soms neemt dat een dagdeel in beslag. Onpraktisch? Zeker. Avontuurlijk? Absoluut. Met onze bijboot (rubberboot met motortje) pendelen we tussen de ankerplaats en het land. Het is klein, wankel en soms een uitdaging om balans te houden én je waardigheid te bewaren. We zoeken een steiger om de bijboot veilig aan te leggen en wandelen naar de supermarkt. In de winkel begint het creatieve werk: alles vinden wat we nodig hebben, improviseren als iets er niet is, vragen waar je iets kunt krijgen en ondertussen plannen hoe we alles straks weer veilig aan boord krijgen. De hype van burrata en matcha-cappuccino’s in Nederland hebben we een beetje gemist, en hier kom je ze sowieso niet tegen. Wat we wél altijd vinden, zijn de basics: rijst, bloem en ketchup. Voor verse groente moet je soms een straatje verder. Eieren? Misschien heeft de buurman van de caissière nog wat te koop. Na een paar keer vragen lopen we het juiste straatje in en komen bij een houten huisje, vrolijk geschilderd in aquablauw. De buurman van de caissière schuifelt langzaam naar buiten als we hem vriendelijk groeten. Met een knikje nodigt hij ons uit mee te komen naar een kleine schuur achter het huis, waar een paar eierdozen op een plank staan te wachten. Terwijl hij een doosje aan ons overhandigt, zegt hij met een glimlach: “Soms moet je wat langer zoeken om te vinden wat je echt nodig hebt.” Het is een simpele zin, maar hij blijft hangen. We bedanken hem en lopen voorzichtig terug naar de steiger en zorgen dat de eieren heel blijven tijdens het terugvaren. De zoektocht was misschien omslachtig, maar juist daardoor voelen die paar eieren als een klein, onverwacht succes. Zijn woorden blijven door mijn hoofd echoën. Soms moet je eerst een omweg maken voordat je bij datgene komt wat je echt nodig hebt. Hetzelfde geldt voor mijn werk: een vraag naar een infographic klinkt concreet en handig, maar misschien is dat niet direct de oplossing die echt het verschil maakt. Soms is het zinvol om eerst wat verder rond te kijken, te puzzelen en alternatieven te verkennen, zodat de oplossing niet alleen praktisch is, maar ook echt waarde toevoegt. Met de boodschappentassen in onze handen en flessen onder onze oksels balanceren we terug het bijbootje in en proberen we vervolgens alles weer aan boord te krijgen zonder iets of iemand overboord te laten gaan. (Ja, en zeker niet die bak vanille-ijs die we eigenlijk helemaal niet nodig hadden.) Van een praktische vraag naar resultaat met impact ’s Avonds, als de kinderen slapen, de wind is gaan liggen en alleen het geklots van jagende vissen de rust verstoort, klap ik mijn laptop nog eens open. Het mailtje van eerder verschijnt weer in beeld. De vraag is helder: “Kun je een infographic maken voor…” Ik glimlach en denk terug aan onze zoektocht naar de eieren. Voordat ik die infographic zomaar ga maken, stel ik mezelf eerst de vraag: is dit wel echt het middel dat nodig is? Net als bij de eieren kan de eerste aanwijzing simpel lijken, maar soms ligt de beste oplossing een straatje verder. Vaak zijn er alternatieven die beter passen. Geen flyer die in de la belandt, maar een korte video die mensen spontaan doorsturen. Geen nieuwsbrief vol tekst, maar een podcast waarin je het gesprek aangaat. Geen lang verslag, maar een interactieve tool waarmee je doelgroep zelf aan de slag kan. En soms, na dat zoeken, afwegen en doorvragen, kom je toch weer uit bij die infographic. Dan is dat ook helemaal goed, omdat het geen snelle reflex was, maar een bewuste keuze. Het gaat dus niet om de makkelijkste of de snelste weg, maar om de route die echt verschil maakt. Ja, dat vraagt meer tijd, meer creativiteit en soms meer omwegen. Maar het resultaat? Dat raakt, sluit aan bij het doel, bij de doelgroep én bij het moment. Waarom de omweg soms de beste route is Zo werkt het eigenlijk net als bij die boodschappen: het kost vaak meer tijd, voelt omslachtig en soms sleep je je suf, maar het levert wél iets op. Precies zoals een communicatiemiddel dat misschien even onpraktisch leek, uiteindelijk veel meer impact kan hebben dan je van tevoren had bedacht.
A boat is floating on top of a body of water.
1 augustus 2025
Hoe ziet een werkdag eruit op een drijvend kantoor van vier vierkante meter? Met uitzicht op de Caribische zee én contact met opdrachtgevers aan de andere kant van de wereld. Je leest het in de eerste blog op zee.